بحران استارتاپ ها

در مکانی گیاه پرورش می‌دهیم که تهویه هوا و نور طبیعی ندارد. به اندازه کافی سخت است. ویروس کرونا بسیاری از جنبه های زندگی و مسائل اقتصادی مربوط به آن را به کلی تغییر داده است. ما باید خود را برای برآورده کردن نیازهای مشتری تغییر دهیم اما برخی استارتاپ ها از این بحران استفاده کرده و برای آینده برنامه ریزی می‌کنند. ما پنجاه سال آینده را در نظر می‌گیریم و سعی می‌کنیم بفهمیم دنیا چه شکلی خواهد بود. برای این که بدانم این چگونه ممکن است رخ بدهد، به سنگاپور آمده ام تا با سه تا از پر رونق ترین استارتاپها درباره ی آینده ی پساکرونایی که برایش آماده شده اند صحبت کنم. زمانی که ویروس کرونا آغاز شد، زنگ هشدار را در سنگاپور به صدا در آورد. به عنوان یکی از کشورهایی که ویروس سارس در سال ۲۰۰۹ اثر زیادی رویش گذاشت، سنگاپور برای هفته ها در حالت هشدار بوده و محدودیت ها را تشدید کرده است. این امر باعث هجوم به فروشگاه ها در میان نگرانی در مورد کمبود مواد غذایی در این شهر آسیایی شد. اما حتی پیش از کرونا، استارتاپهای کشاورزی-فناوری مانند استارتاپ بن سوان به نام ساستنیر به دنبال راه حل بودند. هدف ساستنیر ساخت یک آینده ی با دوام تر است. کار ما نه تنها پرورش محصولاتی است که طعم بهتری دارند، بلکه محصولات ما کاملا پاک هستند، حشره کش ندارند و مواد مغذی بیشتری دارند. این مهندس در سال ۲۰۱۳ استارتاپ مزرعه عمودی خود را برای حل مشکل کمبود غذا به روشی پایدار تر و سالم تر، راه اندازی کرد. اما بن می گوید این بیماری باعث شده این نگرانی ها زیر ذره بین قرار بگیرند. سنگاپوری های زیادی حالا مواظب هستند که غذایشان از کجا می آید و خیلی های دیگر نسبت به ایمن بودن تغذیه اهمیت نشان می‌دهند. برای دولت سنگاپور که برای تامین غذا خیلی به کشورهای همسایه وابسته بود شرایط سخت بود، و وقتی که مرزها بسته شدند می‌خواستند چه کار کنند؟

و تمرکز زیادی روی بالا بردن بهره وری شده است. به دلیل تغییرات آب و هوایی و فاسد شدن محصولات، امنیت غذایی برای کشورهای بسیاری تبدیل به یک نگرانی شده است. در حالی که افزایش جمعیت هم باری است به دوش زنجیره تامین امروزه کمتر از 10٪ از نیازهای غذایی سنگاپور در این کشور تولید می شود. کشوری که کوچکتر از نیویورک است. این کشور امید دارد با استفاده از فناوری این میزان را به سی درصد افزایش دهد، آن هم با سرمایه گذاری روی استارتاپ های حوزه فناوری مانند آگری فود. تمام شرکت ها و سازمان با هم همکاری کرده اند تا به شرکت ساستنیر کمک کنند. کارهایی که امروزه انجام می دهد را  عملی کنند برای مثال تحقیق و توسعه هزینه زیادی دارد. ما به عنوان یک کسب و کار تمرکزمان تامین محصولات با کیفیت است، اما باید روی این فکر کنیم که چگونه روش های پرورش محصولاتمان را بهتر کنیم تا بتوانیم هزینه ها را کاهش دهیم و همچنین تنوع محصولات را بالا ببریم. بن خوش بین است که این کار می تواند شرکت و کشورش را به نماد نوآوری در حوزه تغذیه تبدیل کند. به این دلیل که سیستم ما می تواند در هر ساختمانی در دنیا جا بگیرد می‌خواهیم به تمام شهرهای بزرگ دنیا وارد شویم و شاید یک روز برخی از محصولات را به کشورهای همسایه صادر کنیم. استارتاپها نقشی حیاتی در اقتصاد سنگاپور دارند و وقتی کرونا تهدیدی برای اقتصاد به حساب می‌آمد دولت سنگاپور بیش از دویست میلیون دلار سرمایه به استارتاپ های نوید بخش تخصیص داد. من به بلوک ۷۱ که نمادی از محل تولد استارتاپهای سنگاپور است آمده ام تا از یکی از شرکت های دارای پلتفرم پرداخت نقدی به نام شاپ بک دیدن کنم. شاپ بک دستیار خرید است. ما به کاربران کمک می کنیم قیمت های مناسب پیدا کنند و در زمان صرفه جویی کنند. با وارد شدن به برنامه ما، کاربر به سمت یک فروشنده هدایت می‌شود و هرچه که بخرد، ما بخشی از حق کمیسیون خودمان را در قالب بازپرداخت نقدی به آنها پرداخت می کنیم و آنها می توانند این بازپرداخت را به حساب بانکی خود انتقال دهند. از زمان راه اندازی در سال ۲۰۱۴، این شرکت سنگاپوری رشدی مداوم داشته و بیش از ۱۱۵ میلیون دلار به کاربران ساکن اقیانوس آرام آسیا حق کمیسیون پرداخت کرده اند اما با شیوع کرونا، این شرکت هم باید خود را با تغییر عادات کاربران وفق میداد. کاربران مخارج خود را کاهش نداده اند فقط بیشتر مواظب هستند چه چیزی می خرند و مطمئن نیستند که با کنار رفتن گزینه های آفلاین از کدام پلتفرم های آنلاین برای خرید استفاده کنند و ما در این اتاق تصمیم میگیریم که چه احتمالاتی ممکن است پیش بیایند و کار ما این است که به کاربران کمک کنیم هوشمندانه تر خرید کنند. این کار شامل وارد کردن تعداد بیشتری از کسب و کارهای فعال در میانه ی قرنطینه به پلتفرم بود. در یک مطالعه جدید، از هر ده کسب و کار کوچک و متوسط، ۹ کسب و کار اعلام کردند که به دلیل شیوع کرونا به فناوری وابسته هستند. شاپ بک که در ازای فروش کسب و کارها، از آنها حق کمیسیون دریافت می کند بین ماه های آوریل و ژوئن، ۵۰۰ فروشنده به پلتفرم خود اضافه کرد و تعداد آنها را به ۴۰۰۰ رساند که شامل تائوبائو، آمازون و اکسپدیا می‌شوند. فروشندگان حالا بیشتر مراقب هزینه های بازاریابی هستند و سیاست پورسانت گرفتن ما بیشتر توجه آنها را جلب می کند. اینکه فروشندگان بیشتری جذب ما می‌شوند این حرف را تایید می‌کند و در نیمه اول امسال کمی کمتر از یک میلیارد فروش در پلتفرم ما توسط خرده فروش ها صورت گرفته، که این میزان در مقایسه با سال پیش بیشتر است. این شگفت انگیز است. یک استارتاپ برای رشد کردن به زیرساخت های مستحکمی مانند اتصال دائم و سرعت بالای اینترنت نیاز دارد. حتی پیش از کرونا، میزان استفاده از اینترنت در سراسر دنیا در حال رشد بود اما حالا با وجود قرنطینه و کار از خانه این میزان به شدت افزایش یافته است و بر روی شبکه ها فشار وارد شده است و شرکت ارتباطات نوری ترنسلستیال سعی دارد این مشکل را حل کند. ترنسلستیال سعی دارد مشکل اتصال اینترنت را در تمام جهان حل کند. دستگاه های بی سیم این استارتاپ سنگاپوری با نور اینترنت را انتقال می دهند و مدیر عامل این شرکت روهیت جا، می گوید این روش نسبت به کابل های نوری، هزینه کمتر و تاثیر بیشتری دارد. از نظر فنی، ظرفیت نور برای حمل داده ها و اطلاعات یک هزار تا یک میلیون برابر بیشتر است. این کمک می کند اتصال اینترنت مخصوصا برای بازارهای نوظهور بهتر شود. تا پایان سال ۲۰۱۹، حدود سه و نیم میلیارد نفر به اینترنت دسترسی نداشتند. یعنی ۴۶ درصد جمعیت جهان چه می‌شود اگر بتوانیم چیزی بسازیم که میزان زیادی اطلاعات را به صورت بی سیم انتقال دهد و این دستگاه در کمتر از ده دقیقه نصب می شود و می تواند بی نهایت اطلاعات انتقال دهد و این دستگاه اینگونه ساخته شد.

و آخر سر این را ساختید؟ این به اندازه یک جعبه کوچک کفش است و کمتر از سه کیلو وزن دارد. می‌توان در سطح شهری یا کشوری این را با کابل های نوری تعویض کرد. با آمدن شبکه های نسل پنجم، وجود اینترنت با سرعت و پایدار برای کسب و کارها حیاتی است. در حالی که سنگاپور رتبه اول در اتصال به اینترنت در دنیا را دارد، بسیاری از مناطق جنوب شرقی آسیا در حال تلاش برای رقابت با آنهاست. انتظار می رود این منطقه تا سال ۲۰۲۵ حدود یک سوم اینترنت نسل پنجم جهان را تامین کند. روهیت می خواهد مطمئن شود این میزان به طور مساوی ارائه شود. ما شبکه های یک گیگابایتی و ده گیگابایتی تامین می کنیم این محصول بازار شبکه های نسل پنج را نشانه گرفته است. این کمک می‌کند نسل پنجم حدود ۶ ماه یا یک سال زودتر از راه برسد. برای رسیدن به این هدف، این شرکت چهار ساله در ماه جولای بودجه ای ۱۰ میلیون دلاری دریافت کرد. این سرمایه توسط صندوق دولتی ای دی بی آی و شرکت ویو میکر به این استارتاپ داده می‌شود. حتی با کاهش بودجه های جهانی آنها این سرمایه را دریافت کردند. اکثر سرمایه گذاران ما افرادی هستند با نگاه بلند مدت و همیشه در جلسات اولیه در این باره با سرمایه گذاران صحبت می‌کنم و این خیلی به ما کمک کرد. این که دنبال سرمایه گذارانی بودیم که نگاهشان طولانی مدت بود.